Ποιον φιλήσατε; Μια οδοντιατρική άποψη σχετικά με διάφορες ασθένειες που μεταδίδονται μέσω του φιλιού

Αν και δεν αποτελεί έκπληξη, το φιλί μπορεί να μεταδώσει ασθένειες (ακόμη και τερηδόνα). Οι Περισσότερες από αυτές είναι ήπιες, και οι οδοντίατροι  γνωρίζουν. ότι ενδέχεται να χρειαστούν τροποποιήσεις στη θεραπεία.

Σύμφωνα με μελέτες «ένα έντονο φιλί διάρκειας 10 δευτερολέπτων μπορεί να μεταφέρει έως και 8 εκατομμύρια βακτήρια και άγνωστο αριθμό ιών από το ένα στόμα στο άλλο». Το φιλί συμβολίζει την αγάπη από τον 2ο αιώνα και πιστεύεται ότι προήλθε από το «φιλί τροφής», δηλαδή τη μεταβίβαση μασώμενης τροφής από στόμα σε στόμα μεταξύ γονέα και παιδιού.

Ωστόσο, υπάρχουν βακτηριακές (π.χ., τερηδόνα, μηνιγγίτιδα, περιοδοντική νόσος) και ιογενείς (π.χ., αμυγδαλίτιδα, μονοπυρήνωση, κοινό κρυολόγημα,) ασθένειες και λοιμώξεις που μπορούν να μεταδοθούν μέσω του στόματος με το φιλί.

Διαβάστε παρακάτω για τις πιο κοινές λοιμώξεις που μεταδίδονται με το φιλί και τις συνέπειες που έχουν στην οδοντιατρική πράξη, όταν αυτή κρίνεται απαραίτητη.

Ιογενείς λοιμώξεις

Μονοπυρήνωση

Γνωστή και ως η ασθένεια του φιλιού. Ορισμένα συμπτώματα είναι πονόλαιμος, λεμφαδενοπάθεια, πυρετός, έντονη κόπωση. Τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν από δύο έως τρεις εβδομάδες και η σοβαρότητά τους διαφέρει. Είναι πιο συχνή σε εφήβους παρά σε μικρά παιδιά ή ενήλικες. Ο γιατρός θα διαγνώσει τον ιό με μια ευαίσθητη εξέταση που ελέγχει για IgG και IgM αντισώματα. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία, παρά μόνο η αντιμετώπιση των συμπτωμάτων μέχρι να εξαλειφθεί ο ιός. Μερικά συμπτώματα μπορεί να είναι σοβαρά και υπάρχει πιθανότητα ρήξης σπλήνα. Σύνηθες αναλγητικό είναι ένα η ιβουπροφαίνη.

Κατά τη θεραπεία ασθενούς με μονοπυρήνωση , ο οδοντίατρος θα πρέπει να τροποποιήσει τη θεραπεία με μικρότερες συνεδρίες. Πρέπει επίσης να γνωρίζει ότι κατά τη διάρκεια της συνεδρίας, ο ασθενής μπορεί να μην γνωρίζει ότι έχει μολυνθεί με αυτόν τον ιό και ότι μπορεί να διαπιστωθεί κατά την κλινική εξέταση. Ύπαρξη υψηλού πυρετού ή διευρυμένων λεμφαδένων μπορεί να είναι παρούσα και ο ασθενής πρέπει να ενημερώνεται ώστε να παρακολουθεί την εξέλιξη της κατάστασής του και να ζητήσει ιατρική βοήθεια αν αυτή επιδεινωθεί.

Κοινό κρυολόγημα

Ένα κοινό κρυολόγημα είναι μια οξεία ιογενής λοίμωξη του άνω αναπνευστικού συστήματος. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν φαρυγγίτιδα, ρινική συμφόρηση, ρινόρροια, φτάρνισμα, βήχα, χαμηλό πυρετό, κακουχία και πονοκέφαλο. Ο βασικός τρόπος διάγνωσης είναι η χρήση τεστ ανίχνευσης αντιγόνων σε διαφορετικές καλλιέργειες για την ανεύρεση του ιού.

Η θεραπεία είναι κυρίως υποστηρικτική και περιλαμβάνει ανακούφιση από τα συμπτώματα. Κατά τη διάρκεια της οδοντιατρικής πράξης , πρέπει να εξασφαλιστεί η άνεσης του ασθενούς σε σύντομο ραντεβού, καθώς και ο έλεγχο για πυρετό, που μπορεί να υποδηλώνει την εμφάνιση νέας νόσου λόγω του αδύναμου ανοσοποιητικού συστήματος.

Έρπης (Herpes)

Λοίμωξη από έρπητα

Ο ιός απλού έρπητα τύπου 1 και 2 είναι παραδείγματα στενά συγγενών παθογόνων που εισβάλλουν στη βλεννογόνο και διαπερνούν το επιφανειακό επίπεδο του  πλακώδους επιθηλίου, ειδικά σε περιοχές όπου το ανώτερο στρώμα κερατίνης είναι λεπτό, απουσιάζει ή έχει τραυματιστεί. θα εμφανιστούν βλάβες που σηματοδοτούν λοίμωξη. Η διάγνωση γίνεται με δειγματοληψία από τη βλάβη. Η θεραπεία περιλαμβάνει τη διαχείριση των συμπτωμάτων μέσω αντιικών φαρμάκων, όπως κρέμες, αλοιφές, δισκία και ενέσεις. Ο έρπης είναι ιός που δεν έχει θεραπεία και θα παραμένει στο γάγγλιο του νεύρου που έχει μολύνει και μπορεί να εμφανιστεί ξανά με διάφορα ερεθίσματα.

Η οδοντιατρική θεραπεία δεν να ολοκληρώνεται αν υπάρχει ενεργή βλάβη. Μόλις αυτή καλυφθεί με κρούστα, είναι ασφαλές να προχωρήσει η θεραπεία. Τα χείλη, τα ούλα και οι περιοχές γύρω από τα χείλη και τη μύτη μπορεί να πονάνε λόγω έξαρσης. Θα πρέπει να λαμβάνονται προφυλάξεις κατά τη θεραπεία σε αυτές τις περιοχές.

Ηπατίτιδα B και C

Η ηπατίτιδα B και C προκαλούν σοβαρή λοίμωξη του ήπατος που μεταδίδεται μέσω του αίματος, το οποίο βρίσκεται στο σάλιο. Αυτές οι λοιμώξεις μπορεί να οδηγήσουν σε κίρρωση ή καρκίνο του ήπατος. Η διάγνωση γίνεται με εξετάσεις αίματος για την ανίχνευση του ιού. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν ίκτερο, σκούρα ούρα, έντονη κόπωση, ναυτία, εμετό, απώλεια όρεξης, διάρροια και κοιλιακό άλγος. Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να μην παρουσιάζουν κανένα σύμπτωμα.

Η θεραπεία αυτής της λοίμωξης είναι εκτεταμένη και απαιτεί μακροχρόνια χρήση φαρμάκων.

Αν ένας ασθενής που έχει αυτήν τη λοίμωξη χρειάζεται τοπική αναισθησία, ο οδοντίατρος επιλέγει προσεκτικά τα τοπικά αναισθητικά καθώς αυτά μεταβολίζονται στο ήπαρ και θα πρέπει να αποφεύγονται λόγω του κινδύνου περαιτέρω βλάβης αυτού.

Θηλώματα από πλακώδη κύτταρα

Ένα θήλωμα από πλακώδη κύτταρα είναι μια δερματολογική βλάβη που προκαλείται από τον ιό HPV και εμφανίζεται ως κονδύλωμα στον βλεννογόνο. Ο ιός μεταδίδεται μέσω άμεσης επαφής με βλεννογόνο που δεν είναι υγιής. Τα στελέχη του ιού που μπορούν να προκαλέσουν κονδυλώματα είναι κυρίως τα HPV  6 και 11. Η διάγνωση αυτής της ιογενούς λοίμωξης περιλαμβάνει κλινική εξέταση και βιοψία, καθώς και εξέταση για την παρουσία HPV. Η θεραπεία για τα θηλώματα από πλακώδη κύτταρα περιλαμβάνει χειρουργική αφαίρεση, κρυοθεραπεία, διαθερμοπηξία και άλλα είδη ανάλογα την περίπτωση.

Βακτηριακές λοιμώξεις

Νεϊσσέρια Μηνιγγίτιδα (Νεϊσσέρια Μηνιγγίτιδος)

Η μηνιγγιτιδοκοκκική νόσος είναι λοίμωξη που προκαλείται από το Neisseria meningitidis, γνωστό και ως μηνιγγιόκοκκος. Προκαλεί  μηνιγγίτιδα, σηπτική νόσο ή και τα δύο. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στα πόδια, κρύα άκρα, ανώμαλο χρώμα δέρματος, ταχυκαρδία, αυξημένο αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων ή καταθλιπτική κατάσταση. Μπορεί επίσης να υπάρχει ήπια βακτηριαιμία ή σοβαρή σηψαιμία με πολλαπλή οργανική ανεπάρκεια, πυρετό, εμετό, λήθαργο, πονοκέφαλο ή μειωμένη λήψη τροφής. Η διάγνωση γίνεται με δείγματα αίματος και εγκεφαλονωτιαίου υγρού σε εργαστήριο. Υπάρχουν αρκετά αντιβιοτικά για τη θεραπεία αυτής της νόσου. Επίσης, υπάρχουν τρόποι ανακούφισης των συμπτωμάτων, όπως η υποστήριξη της αναπνοής, φάρμακα για την αντιμετώπιση της ταχυκαρδίας και η φροντίδα τραυμάτων σε περιοχές με κατεστραμμένο δέρμα.

Ο οδοντίατρος πρέπει να διατηρεί τον ασθενή σε άνετη θέση χωρίς πόνο και να χρησιμοποιεί προφυλάξεις κατά τη χρήση φωτεινών πηγών. Αυτό μπορεί να λυθεί εύκολα με την παροχή γυαλιών ηλίου αντί για διαφανή ασφαλείας κατά τις διαδικασίες.

Πρόληψη

Οι μέθοδοι πρόληψης είναι παρόμοιες για όλα τα παραπάνω. Η πρώτη και πιο γενική μέθοδος πρόληψης είναι να αποφεύγεται το φιλί με κάποιον που φαίνεται να έχει ασθένεια ή λοίμωξη. Επίσης, να αποφεύγεται το φιλί με κάποιον που έχει ενεργή βλάβη, κονδύλωμα ή έλκος γύρω από τα χείλη ή στο στόμα. Όταν κάποιος βήχει ή φταρνίζεται, θα πρέπει να ενημερώνεται να το κάνει σε χαρτί ή στον αγκώνα του. Επιπλέον, υπάρχουν εμβόλια για πολλές μεταδοτικές ασθένειες και αυτές οι επιλογές θα πρέπει να συζητούνται με το γιατρό. Μία ακόμη σημαντική μέθοδος πρόληψης είναι η καλή προσωπική υγιεινή, όπως το βούρτσισμα και το flossing των δοντιών καθημερινά.

Συμπέρασμα

Γενικά, είναι πολύ συχνό να μεταδίδονται βακτηριακές λοιμώξεις και ιώσεις μέσω του φιλιού. Ένας ακόμη τρόπος μετάδοσης αυτών θα μπορούσε να είναι τόσο απλός όσο το να μοιράζεται κάποιος ένα καλαμάκι. Οποιαδήποτε μορφή ανταλλαγής σάλιου μπορεί να αποτελέσει τρόπο μετάδοσης για οποιαδήποτε από αυτές τις νόσους και θα πρέπει να δείχνουμε προσοχή όταν υπάρχει οποιαδήποτε υποψία.

‍